De waarde van TRYTHIS?! - Mariska Duin

MARISKA DUIN

‘Ik ben supporter geworden van Fries theater’

Op een vintage leren bankstel in de kantine van de NHL Hogeschool ontmoet ik Mariska Duin. Ze studeert er aan de opleiding Docent Theater. Twee keer deed ze mee aan TRYTHIS?!, waarvan de tweede keer in het traject voor spelers die al vaker aan het project meededen.

Toen ze voor het eerst meedeed, deed ze dat vooral uit praktische redenen. ‘Ik was bezig met het ontdekken van regiestijlen.’ In haar opleiding moest ze namelijk zelf regisseren, ‘via TRYTHIS?! hoopte ik nieuwe handvaten te krijgen voor mijn eigen regieproject.’ Dat lukte, vertelt Mariska; ‘de regisseur werkt met je, geeft opdrachten en zo ervaar je zelf wat de werking van iets kan zijn. Daarbij is het hele project een uitwisseling van kennis over theater. Je krijgt veel nieuwe inzichten.’

Blij vertelt ze dat ze door Tryater in contact is gekomen met leeftijdsgenoten die geïnteresseerd zijn in creativiteit, theater en zelf toneelspelen. ‘Een van de spelers voor mijn eigen regieproject heb ik in tijdens TRYTHIS?! leren kennen. Zij komt van een andere opleiding (Creatieve Therapie) en door haar is mijn visie op theater ook weer veranderd. Zij wordt therapeut, ik word maker. Weer een andere deelnemer had nog nooit gespeeld. Al die verschillende mensen inspireren elkaar en leren van elkaar.’

‘Weet je wat ook fijn is aan TRYTHIS?!’ vraagt ze me plotseling retorisch. ‘Dat het in zo’n kort tijdsbestek is. Iedereen zit met volle agenda’s, zeker de studenten. TRYTHIS?! kun je makkelijk tussendoor doen. Dus voor iemand die even wil proberen of het iets voor hem of haar is, is de drempel ook laag.’ Ze denkt even na en vervolgt dan: ‘en je hoort toch even bij Tryater, je voelt je dan best wat.’

Gemoedelijk

Toen Mariska voor het eerst het gebouw van Tryater binnenstapte, kreeg ze direct een goed gevoel. ‘Je krijgt meteen de indruk dat daar weleens een borrel gedronken wordt en dat er goede, interessante gesprekken gevoerd worden.’

Je wordt door het korte en persoonlijke traject een hechte groep spelers, vertelt ze. ‘Daarbij is het gewoon super goed geregeld. Zo eet je bijvoorbeeld voor de presentatieavond met elkaar. Door dat soort dingen bouw je een enorme band op.’

Dat TRYTHIS?! niet voor theaterprofessionals is, maar juist voor iedereen, is volgens Mariska erg belangrijk. ‘Het is een heel veilige omgeving om dingen uit te proberen.’ Ook als ze achteraf nog eens vragen heeft, zou ze zo nog eens contact opnemen met een van de regisseurs. ‘Het motto tijdens het project is ook min of meer we’re gonna try, dus je mag fouten maken, dat geeft heel veel vrijheid.’

Contact met de gemeenschap

‘In heel korte tijd leer je als groep iets te maken. Je leert je te verbinden aan het thema. Maar je verbindt je ook aan de gemeenschap er omheen,’ vertelt ze.

TRYTHIS?! sluit qua thematiek altijd aan bij een voorstelling van Tryater die op dat moment speelt. De studenten die meedoen aan het project gaan daarom ook bij die voorstelling kijken. ‘Je kunt na de voorstelling met de makers praten en omdat je al bij de groep van Tryater zit, is dat heel laagdrempelig.’ Het geeft ook een extra dimensie aan het project. Door het voorstellingsbezoek gaat het verder dan zelf uitproberen vindt ze, ‘je legt verbanden, het is een stukje verdieping.’

Bij zo’n voorstelling kwam Mariska ook in contact met een aantal vaste Tryater-bezoekers. Het liet haar op nog een andere manier naar de waarde van het gezelschap kijken. ‘De mensen die ik sprak hadden echt een band door de Friese taal, ze vormen een community.’ Hoewel ze zelf uit Fryslân komt, spreekt ze de taal niet, ‘het is echt zo dat ik door TRYTHIS?! de Friese taal ga leren. Door de contacten met het bedrijf, het publiek en de taal ben ik me veel meer gaan binden aan de omgeving, aan Friesland.’ Lachend vervolgt ze; ‘Ik ben gewoon supporter geworden van Fries theater.’

RAYMOND MULLER